Wat ik in vorige schrijven zei , ik wilde naar een retraite om een soort afsluiting doen van de lange weg ik ben gegaan naar emotionele blokkade’s  Ik dacht echt dat ik klaar was, maar wat blijkt ,nog niet helemaal.

In begin december 2019 had ik ruimte om een week soort retraite te doen . Maar ik wist niet wat zou bij mij passen. Daarom bedacht wat ik echt wil: mooi bosrijk omgeving (liefs bergen), prijs wat past in mijn budget, balkon waar ik elke ochtend zou lekker kunnen mediteren en moest plaats vinden in die week. Ik pakte mijn laptop en vroeg aan God, wijs mij de weg .  Ten slotte hadden wij goed gesprekken met hem op Texel en ik vertrouwde dat hij het beste met mij heeft 😉 Ik bekeek paar retraites ,maar daar had ik geen gevoel bij. Bij deerde poging kwam de naam “retraite van Jan Geutz” . Ik had in die tijd geen idee wie hij was. Dus ging even google en verrek, hij heeft boek geschreven ” Verslaafd aan liefde” en dat is precies de thema waar ik 2 jaar bezig was voor mijn bindingangst. Enthousiast keek ik waar de  retraite plaats vind en mijn mond viel letterijk open. Retraite is precies in die week ik zoek, in Winterberg en locatie heeft balkon en staat in het bos!!!!  Meteen brief geschreven dat ik mee wil doen, er kwam snel een reactie terug….. retraite is helaas vol, maar mocht iemand afzeggen, dan kan ik mee. Ik wist gewoon dat alles goed komt en 2 dagen later kreeg ik een mail dat er is weer een plekje vrij. Week later mijn spullen ingepakt en met leuke mensen samen naar retraite gereisd. Veel mediteren, mooi lezing van Jan Geutz over wat is Ik en ego, lekker vegetarisch eten, stilte, mooie wandelingen. Onze laatste avond gingen we een oefening doen wat mij  enorme inzicht gegeven in mijn cupping  van emoties. Schijn iedereen al als kind  bepaalde negatieve lebel voor zichzelf  bedacht :ik ben stom of ik ben lelijk, of ik weet niets , ik mag niet bestaan, ik moet lief zijn om van te houden….Het kan van alles zijn. En wij proberen hele leven het te maskeren met een masker om die negatieve overtuiging camoufleren.  Alle eerste dag hebben wij onze negatieve overtuiging  opgezocht en benoemd. Ik was verbaast ,dat mijn negatieve overtuiging was” Ik doe het niet toe” . Laatste avond 52 mensen kregen een sticker met hun naam op en  ging staan in de rij tegenover elkaar. We vormde soort tunnel met ongeveer een meter tussen. Dan begint de eerste man lopen en hij kijkt naar ander en die ander zegt zijn negatieve overtuiging naar hem toe. Voorbeeld zijn negatieve overtuiging is ” ik ben dom” en hij zegt tegen die Jan die  in tunnel loopt ” Jan jij bent dom”. hij loopt verder.Volgende zegt ” Jan, jij kan niets”, andere weer iets anders. Tot hier geen probleem, want ik zie het als een spel en ik deel mijn negatieve overtuiging  nar links en naar rechts. Tot in de tunnel kwam een vrouw. Bij elke negatieve overtuiging zag ik  haar  kleiner en kleine aan het worden. Ik voelde letterlijk haar verdriet en pijn, ze huilde en ik kreeg echt neiging weg te gaan uit die rij, want ik wilde haar geen pijn doen met iets lelijks tegen haar zeggen. En hoe dichter zij bij mij in de buurt kwam, hoe heftige mijn ligaam reageerde .Ik kreeg grote neiging weg te gaan  om haar geen pijn te doen. En ze keek mij in de ogen en ik echt met tranen in mijn ogen zei zachtjes negatieve zin over haar. Vanaf dat moment ik deed aan mee, maar ik wilde eigenlijk niet. Daarna waren nog meer vrouwen die heftig reageerde over negatieve uitlatingen. Maar toen ik ging door die tunnel  mij deed niets al die negativiteit, het raakte mij totaal niet. In tweede ronde draaide het om. Het negatieve overtuiging werdt een  positieve overtuiging. Soort Jan je doet het toe, Jan jij bent slim en ct.. Wat ik merkte, dat hier waren mensen die moeite hadden met complimentjes aanvaarden en voelde niet om hun gemak. 

Daarna kwam een volgende oefening. Iedereen gaat dansen en je gaat andere omhelzen en daarna naar de volgende. En als die ander niet wil dat jij hem/ haar omhelst ,doet zo gebaar namaste en je gaat naar volgende. Ik kreeg trillende bennen alleen van de idee dat ik iemand moest afwijzen. Er waren zeker veel mensen wat ik sympathiek vond en die ik zou graag willen omhelzen, maar er waren ook die ik zou afwijzen . Alles schreeuwde in mij dat ik dit oefening wil niet doen. Mijn lighaam trilde van de spanning, mijn hart ging bonken, ik kreeg zweet handen. Ik begreep er niets van, wat  is verdorie aan de hand hier ???? Als ik kies dit te doen, dan ga ik duidelijk over mijn grenzen. En ik heb juist geleerd goed luisteren naar mijn lighaam en als iets niet goed voelt , duidelijk vertellen wat ik voel.Ik stak een hand( ondanks dat ik angst had, dat iedereen mijn vraag wellicht raar zou vinden) en stelde een vraag, of ik deze oefening kan skippen. Er kwam verlossende antwoord, dat het  geen probleem was  en heel  goed dat ik dit aangaf! Naar mijn vraag waren nog meer mensen die wilde ook niet  meedoen. Als afsluiting van retraite  iedereen ging wat  beneden te drinken, maar ik besloten naar mij kamer te gaan en nadenken wat is hier gebeurd. En wat ik ontdekt was echt bijzonder. Nu viel de kwartje , waarom ik bindingsangst heb. Om de ander geen pijn willen doen door mijn waren emoties te vertellen , koos ik lieve de weg van vluchten. Dat betekend, dat ander men’s emoties stonden voor mij boven dan mijn eigen emoties! Ik deed dus mijzelf hierdoor echt  te tekort!!! Om ze niet te kwetsen ging ik over mijn grenzen en als ik niet meer vol kon houden, koos ik  lieve  de weg van vluchten, dan recht in de ogen vertellen. En juist daardoor ik kwetste ander, want die begrepen er niets van en ik kreek van alles over mijn hoofd wat  zeer kwetsend was voor mij. Dit was voor mij echt een eureka momentje om  eindelijk de reden in te zien , waarom ik het zo  jaren deed. Echt bijzonder inzicht.

Twee weken later had ik bloed onderzoek .Ik deed het 1 x in twee maanden. Toen mijn oncoloog zag de resultaten, zij was echt verbaast. Mijn tumor markers waren onder 24 en dat is van een gezonde mens, geen kanker in mijn blood !!! Fantastisch nieuws, dankbaar dat ik die retraite bezocht, dat ik i begreep hoe mijn emoties werken. Nu dacht ik, vanaf nu weet ik hoe het werkt. Als een experiment besloot ik deze keer totaal anders liefdes relaties aan te  gaan…… Tja, als je zo lang met deze cuppng systeem geleefd, dat veranderen is makkelijker in theorie ,praktijk is toch helaas anders. Van dat experiment kwam weinig van, want we weten goed wat is in februari 2020  begonnen…. ja, de lockdown! En mijn ‘goede” intenties in de rook gegaan en ik ging behoorlijk over mijn emotionele grenzen toen ik helemaal “ anders” deze  liefdes relatie dacht aan te gaan. Kanker kwam in rap tempo terug en hoe!!!!De weg gaat verder en komen nog meer bijzondere ontdekkingen.